Pyotr Akopov

PYOTR AKOPOV “ERDOĞAN’IN RUSYA İLE UKRAYNA’YI UZLAŞTIRMA ÖNERİSİ, NEDEN KABUL GÖRMEYECEK?”

01/12/2021. MOSKOVA. 30 Kasım 2021. RIA Novosti.  Pyotr Akopov. Çeviri: Fatih Atan. (Atanba - Тванба). Türkiye, Rusya ile Ukrayna arasında aracı olmaya hazır olduğunu belirtiyor. Türkiye Cumhurbaşkanı bunu Türkmenistan ziyaretinden dönüşü sırasında duyurdu. Recep Erdoğan bölgede barış istediğini söylüyor:

Recep Tayyip Erdoğan “Ukrayna ile Rusya arasındaki gerilim konusunda duruşumuz malum. Biz öncelikle Kırım Türkleri sorununu dikkate alarak bölgede barışın hâkimiyetinden yanayız. Dostlarla bu tür konuları defalarca görüştük ve tartışıyoruz. Rusya ile, özellikle de  Sayın Putin ile. Bölgenin savaşın hakim olduğu bir bölge olmasını istemiyoruz. Bu bölgenin barışın hüküm sürdüğü bir bölge olarak geleceğe taşınmasını istiyoruz.Bu konunun olumlu yönde gelişmesini istiyoruz. Bu konuda hem arabuluculuk yapmaya hem de taraflarla bu konuyu görüşmeye hazırız. Hem Ukrayna hem de Sayın Putin ile diyalog geliştirerek bu sorunun çözümünün bir parçası olmak istiyoruz” dedi.   

İyi bir öneri mi? Hayır - ve “dost olarak bildiği Rusya” da sadece en olumsuz tepkiye neden olacaktır.

Evet, Rusya da Karadeniz bölgesinin (yani Erdoğan'ın aklındaki gibi) barışçıl olmasını istiyor. Bu, bölgede bulunan tüm ülkelerinin çıkarınadır. Bunlardan Rusya ve Türkiye sadece en büyüğü değil, aynı zamanda en önemlileridir. Dışarıda bulunan güçler – Atlantikçiler, yani Türkiye’nin de üyesi olarak bulunduğu NATO ülkeleride bulunuyor. Erdoğan ve Putin yönetimindeki Rusya ile ilişkileri çok daha ciddi ve yakın hale geldi - ancak bölgede başka güçler de var. Evet, Erdoğan genellikle bağımsız bir politika izliyor - ancak Rusya'dakiler, Kasım 2015'te bizim Su-24'ü düşürdükten sonra Ankara'dan Brüksel'e, NATO karargahına nasıl çağrı yapmaya başladıklarını da unutmuyorlar. Rusya, Türkiye ile ilişkilerini güçlendirmeye, stratejik planlar oluşturmaya hazır, ancak aynı zamanda bizlere açıkça düşman olan bir ittifaka üye olduğunu da hesaba katmamak mümkün olmaz.

Çünkü düşmanın, birinci öncelikli olarak, Ukrayna için planları bulunmaktadır - Rus dünyasının bir parçası plan, yanlışlıkla bağımsız olan ve Batı'nın etkisi altına giren bir parçası. Sadece “Ukrayna Rusya değildir” statüsünü pekiştirme girişimleri değil, aynı zamanda Rusya karşıtı olan, jeopolitik alana katma girişimleri Rusya için kesinlikle kabul edilemez. Bu konuda Atlantik bloğu ile herhangi bir uzlaşma bulunmuyor ve olamaz - Moskova, Ukrayna'nın dostane, müttefik ilişkilere, büyük bir ulusun jeopolitik ve tarihsel birliğine dönüş sürecini asla terk etmeyecektir. Türkiye bu süreç konusunda arabulucu olmak istiyor mu?

Ancak bu konuda arabuluculara gereksinimimiz bulunmuyor - en iyi yardım, Rusya - Ukrayna ilişkilerine müdahale etmeyi reddetmek ve özellikle Kiev'e siyasi ve askeri destek yardımında bulunmamak olacaktır. Örneğin  “Bayraktar”SİHA ve İHA’ları teslimatından vazgeçmek gibi. Rusya, Ankara'nın Kiev'le diyaloğu durdurmasını, ilişkileri geliştirmeyi bırakmasını önermiyor - ancak Erdoğan'ın Kiev'de kiminle uğraştığını anlaması, “Ukrayna” projesini destekleyerek kimin oyununa yardım ettiğini anlaması bizim için temel anlamda önemlidir.

Ya da, Ankara’dakiler, Moskova'nın Ukrayna makamlarını bağımsız bir yapı olarak görmediğini bilmiyorlar mı, Rus devlet yöneticilerinin, Kiev'e Batının kuklası muamelesi yaptığını bilmiyorlar mı?

Türkiye'nin küresel emellerinin olduğu açıktır - ve bu aslında Rusya için olumludur, çünkü bu tür planlar ancak güçlü ve bağımsız bir oyuncu ile mümkündür. Rusya, tarihi ve kültürel bir topluluk olarak Türk dünyasının varlığına itiraz etmez. Ayrıca ülkemizde yaşayan birçok halk Türk kökenli olduğu için ülkemiz de kısmen onun bir parçasıdır. Ancak Rusya'nın bir Rus dünyası ve Avrasya alanında jeopolitik çıkarları bulunuyor - ve Rus ve Türk çıkarlarının birleştirilmesi, uzlaştırılması her iki devlet için de en önemli görev gibi görünmektedir.

Çünkü Ruslar ve Türkler, Rusya ve Türkiye, her iki devletimizin de jeopolitik muhaliflerinin ana hedefleri içerisinde bulunduğunu görüyoruz ve buradaki zayıf halka Rusya değil, Türkiye'dir. Türkiye'nin önemini anlıyoruz ve Türklerden de aynı yaklaşımı bekleyerek onların çıkarlarını dikkate almaya hazırız. Türkiye, Rusya'nın çıkarlarını hesaba katmaya hazır mı? Kural olarak, evet ve hatta onlar için oldukça acı verici olduğu yerlerde - Suriye'de olduğu gibi. Ankara bazen bu tür bir uzlaşmanın sınırlarını araştırmaya çalışır - örneğin, Karabağ'da Türk barış güçlerinin varlığı fikrini ortaya atması gibi. Türkler Karabağ'da görünmediler - çünkü bu Rusya için kazanç getirmezdi ve bölgedeki çıkarlarımızı karşılamazdı.

Türkiye ve Rusya'nın pek çok örtüşen çıkarları bulunuyor, ancak bu ilişkilerimizin doğası gereği sürekli olarak yakın ve stratejik olamayacağı anlamına gelmiyor. Bunun için gerekli olan tek şey, tarafların tam bağımsızlığı, işbirliği ve etkileşimden yana bilinçli bir seçim ve tartışmalı konularda uzlaşmacı çözümler aramaya yönelik bir tutumdur. Bütün bunlar gerçekleşirse, gelecekte Rusya-Türkiye ilişkilerinin her iki tarafı da güçlendireceğinden emin olmamızı kimse engelleyemez.

Ve Erdoğan'ın önerisi, tüm barışçıllığına rağmen, Moskova'nın Ankara'ya Kürtlerle ilişkilerinde arabulucu olmasını teklif etmesine benzetilebilir. Ancak bunlar tamamen farklı konular - Kürtlerin çoğunluğu Türkiye'de yaşıyor ve Türkiye vatandaşı olarak bulunuyorlar. Ancak tüm Kürtler böyle düşünmüyor, bazıları Türkiye, Irak ve Suriye topraklarında bağımsız bir Kürdistan'dan yana tavır göstriyorlar. Ve Ankara'nın kendisi onlara terörist diyor ve onlarla mümkün olan her biçimde savaşıyor.

Rusya bu konuda bu oyundan daha fazlasını oynamak istemiyor, ancak Türkiye ile ilişkilerinde Kürt kartına bile dokunacaktır (Suriyeli Kürtlerin sorununun bununla hiçbir ilgisi bulunmuyor). Ankara'nın Slavlar arasındaki anlaşmazlığa da aynı biçimde yaklaşması çok doğru olurdu. Çünkü Ukrayna sorunu sonsuza kadar sürmez - Rusya ve Türkiye'nin komşuluğundan farklı olarak bulunmaktadır.

Kaynak: https://ria.ru/20211130/turtsiya-1761328332.html

www.abhazyam.com