Abhazya da Ekonomik sorunlarla Demokratik taleplerin bağlantısı üzerine

Abhazya’daki son gelişmeler ışığında muhasebe yapma zorunluluğu, konuya duyarlı her kesimden

insanın mecburiyeti haline gelmiştir.

Dünya genelinde yaşanan ani politik ve sosyal gelişmeler, iklim değişiminin toplumları etkilemesi gibi,

hızla ve hazırlıksız bir şekilde insan toplumlarını beklenmedik facialar, savaşlar ve varoluş sorunlarıyla

karşı karşıya bırakmaya başladı.

Pandemi süreci öncesinde gemi azıya almış kaotik “gelişmelerin” yaşandığı dönem sonrasında

sistemin kendini bir gereklilik olarak ortaya koyamadığı; başıboşluğun, keyfiliğin ve yönetim

zafiyetlerinin yaşandığı salgın sürecini hep beraber deneyimledik.

Sistemin paradokslarının belirdiği ve toplumları yönetim ve iktidarları sorgulamaya iten uygulamaların

yaşandığı aşamaların her biri toplumsal birlikteliğin önemini duyarlı insanlara bir kez daha gösterdi;

eğer insanlığın geleceği ve toplumun varoluşu gündemde olacaksa bunun inisiyatif almak, elini taşın

altına koymak ve bir irade olabilme becerisi ortaya koymaktan geçtiğini herkes bir şekilde fark etti.

İktidar yapılarının değişen güç dengeleri sonrasında, zaman zaman araya sıkışan toplumların

varoluşlarını tehdit eder hale geldiği birçok örneğe epey bir zamandır şahit oluyoruz.

Bu genel resimden bahsetmenin gerekliliği; Abhazya’da yaşanan sorunların aynı zamanda dünyadaki

politik gelişmelerin, ekonomik ve sosyal sorunların yansımaları olduğunu göz ardı etmemek, genel

durumun tahlilini ve çözüm önerilerini tartışırken çözümün yelpazeyi geniş tutmaktan geçtiğini

vurgulamaktır.

Toplumumuz sosyal olarak farklı coğrafyalarda yaşamanın dezavantajlarına rağmen bu durumu

kendini zenginleştirecek bir avantaja dönüştürme yeteneğini oluşturma tercihi ile ilk defa

karşılaşmıyor; daha önce yaşanmış varkalma mücadelelerinde ortaya çıkan dinamizmi hatırlamak

önemli. Özellikle birlikte hareket etmenin stratejik olarak kritik hale geldiği bu anlarda şapkayı öne

koyarak, anlamak ve anlatmak adına bu süreçleri hatırlamanın önemine dikkat çekmek gerekir.

Sorun asıl olarak ülkenin yasal statüsünü edinmesinde önemli hamlelerde bulunmuş, zamanında

önemli görevleri gerçekleştirmiş kadroların dinamizmden uzaklaşarak bürokratik bir sekterliğe

dönüşmesidir ki bunu en iyi onlar anlar çünkü bu tipik bir Sovyet “hastalığı”dır.

Dünya genelinde iktidar yapıları zamanımızda oldukça merkezileşmiş; güç odakları gitgide iç içe

geçmeye, sınıf çıkarları ile ulusal çıkarlar karşı karşıya gelebilmeye, dolayısıyla hiyerarşik olarak bir

safta durma mecburiyeti ortaya çıkmaya başlamıştır. Bu, kapitalist sistemin tabiatıdır ki bizler de

bundan muaf değiliz elbette…

Bu kadar karanlık bir tablo tasviri yeterli olur artık sanırım, biraz da umuttan, dayanışmadan ve

çözümlerden söz edelim...

Kapitalist sistemin ortaya çıkardığı globalleşme çağı aynı zamanda toplumların birbirinden haberdar

olma, tecrübeleri, umudu paylaşma ve çözümleri çoğaltmasına, insani zenginliğin dünya genelinde

farkına varılmasına neden oluyor.

Alternatif üretim modelleri,kooperatifleşme ve  sosyal dayanışma ağları gibi tecrübeler yerel

yönetimlerin ve Sivil insiyatiflerin çalışmalarıyla bütünleşerek farklı pencereler açıyor.

Ekonomik sorunların temelinde yatan şeyin ne olduğunu gizlemek artık eskisi kadar kolay değil en azından.

Eşitsiz, adaletsiz gelir dağılımının, zaten kısıtlı olan kaynakların kullanımının ömrü uzun değil, özellikle

yeni nesil bunun oldukça farkında ve gelecekte neyin nasıl olacağının, belirleme hakkını ne şekilde

kullanacağının sinyallerini şimdiden veriyor…

Bu bilinç farklılaşması ve ufkun genişlemesi, insanlığın kendi tarihiyle yüzleşmesi, geçmiş tecrübeler

ve yaşanmışlıklar oligarşik sistemin topluma dayattığı post truth (hakikat sonrası) söylemlerle

çatışmaya, kendi deneyimlerini hayata geçirme niyetlerini ortaya koymaya itiyor.

Bu perspektifle baktığımızda ortaya çıkan durum, Abhazya’nın sadece ekonomik sorunlarına değil

demokratik sorunlarına da etki edebilecek bir ekonomik modelin hayata geçirilmesi ihtiyacıdır.

Abhazya toplumu Sovyet döneminden kalma toplumsal üretim modellerine aşinadır. Kolhozlar,

solhozlar ve üretimin kolektivitesi konuları bürokratik yozlaşmalardan önce çok başarılı şekillerde

uygulanmıştır. Kaldı ki bunun yanı sıra Sovyet döneminde çıkan antidemokratik yasalara karşı

gösterilerin en çok yaşandığı toplumların başında geliyor.

Aynı şekilde diasporalarda demokratik mücadelelerde yer almış ve hâlâ yer alan değerli insanlarımız,

yetenekleri sayesinde toplumun saygısını kazanmış, gerek Sendikal gerekse STK  çalışmalarındaki,

politik  mücadelelerdeki duruşlarını belli bir disiplinle korumuşlardır.

Aktif politik çalışmalardaki bakış açıları ve ifade biçimleriyle ciddi sorunları ortaya koyarak zengin

çözüm önerileri üretebilen bu unsurlar anavatanlarımızdaki bu sorunları da gündemlerine alarak

toplumumuzda demokratik tartışmaların önünü açacak çalışmaları başlatmakla yükümlüdürler.

Neticede demokratik mücadele evrenseldir ve kazananlar bu dayanışmalar sayesinde oligarşinin

hayata geçirmek için her şeyi göze aldığı; iktidarlarının gücünü kullanarak kendi  çıkarlarının

uygulanmasına karşı  direnenler olacaktır.